Miód rzepakowy z Roztocza

Jakość i wyjątkowość miodu rzepakowego z Roztocza jest ściśle związana z właściwościami surowca, z którego powstał. Gatunek rośliny, na której pracuje pszczoła miodna, ma bezpośredni wpływ na walory smakowe i jakość produktu końcowego. Miód rzepakowy produkowany przez pszczoły z nektaru kwiatów rzepaku posiada odróżniające go od innych miodów odmianowych charakterystyczne dla siebie smak, zapach i właściwości.

Miód rzepakowy w postaci płynnej (patoki) ma barwę jasnożółtą lub lekko słomkową. W procesie krystalizacji przybiera smalcowatą konsystencję, a po skrystalizowaniu zmienia kolor. Miód rzepakowy odznacza się delikatnym aromatem pochodzącym od kwiatów rzepaku. Jest mało słodki i lekko mdławy.

Miód rzepakowy - produkują pszczoły z nektaru kwiatów rzepaku (Brassica napus), rośliny uprawnej, rocznej. Od dawna uprawiana jest w celu pozyskiwania zawartego w jej nasionach oleju jadalnego. Kwiaty rozkwitają od wczesnych godzin popołudniowych i w tym czasie dostarczają pszczołom nektaru i pyłku. Wkrótce po rozchyleniu się płatków kwiat rzepaku zaczyna pylić, a nektar wydziela się jeszcze w pąku. Nektarowanie trwa około jednego dnia. Pola obsiane rzepakiem stanowią dla pszczół bogate źródło zarówno nektaru jak i pyłku kwiatowego. Warto podkreślić, że obecność pszczół na kwiatach rzepaku zwiększa późniejsze plony nasion o 25%.

źródło: http://www.lubelskie.pl/?pid=658

Jest miodem wiosennym, bardzo popularnym w naszym kraju. W postaci płynnej jest prawie bezbarwny, lekko słomkowy lub jasnożółty z zielonkawym podbarwieniem. Bardzo szybko się krystalizuje, przyjmując mazistą („smalcowatą”) konsystencję oraz biało-kremową barwę. Jego zapach przypomina woń kwiatów rzepaku.  Jest łagodny, ale mdły, z nutą goryczki. Zbierany jest głównie na przełomie maja i czerwca. Trzeba go przechowywać w szczelnie zamkniętych szklanych naczyniach, gdyż bardzo chłonie wilgoć.

Kiedy pomaga spożywanie miodu rzepakowego?

Wyczerpanie
Ze względu na dużą zawartość glukozy i innych cukrów prostych. Miód rzepakowy poleca się w stanach wyczerpania organizmu. Stanowi dobrą „odżywkę regeneracyjną”. Wskazany jest również przy długotrwałej pracy fizycznej i umysłowej

Dolegliwości układu sercowo-naczyniowego
Wzmacnia serce i siłę jego skurczu. Powoduje rozszerzenie naczyń wieńcowych serca, co sprzyja lepszemu dotlenieniu i odżywieniu oraz zapobiega miażdżycy. Obniża i normalizuje ciśnienie tętnicze krwi, a nawet pomaga w uzupełnieniu niedoboru potasu, normującego pracę serca.

Schorzenia wątroby i dróg żółciowych
Pomaga wątrobie w odtruwaniu organizmu oraz w przemianie tłuszczów. Usprawnia pracę pęcherzyka żółciowego.

Przeziębienia
Jest przydatny we wspomaganiu leczenia infekcji gardła, nosa i oskrzeli. Łagodzi kaszel i stymuluje układ odpornościowy. Ma niskie właściwości antybiotyczne.

Schorzenia nerek i dróg moczowych
Miód rzepakowy stosuje się pomocniczo w chorobach zapalnych i infekcyjnych nerek, pęcherza i cewki moczowej.

Problemy z żołądkiem
Zmniejsza odczyn zapalny towarzyszący wrzodom żołądka i dwunastnicy. Przyspiesza też gojenie się ran wrzodowych i nadżerek. Pomaga w walce ze zgagą, wzdęciami i mdłościami.

Problemy skórne
Wykazuje działanie ściągające i przyspieszające gojenie, ziarninowanie i bliznowacenie ran. Oczyszcza także rany z martwicy i chroni je przed zakażeniem. Może zapobiegać tworzeniu się pęcherzy po oparzeniu, jeśli zostanie szybko przyłożony do skóry. Jednak nie jest to zabieg zalecany w przypadku oparzenia.

Źródło:
Pucek R., „Leczenie miodem czyli praktyczne wykorzystanie miodu w aptece domowej i w pielęgnacji ciała”, Baobab, Warszawa 2007
www.medapis.republika.pl
www.uwm.edu.pl